….wij die niet weten waarom wij leven.’ Woorden van Louis Couperus uit diens ‘Ongebundelde werk’ die een zeer sterke associatie met Friedrich Nietzsche oproepen. Het is de titel van een artikel uit de Arabesken van december 2023, het tijdschrift van het Louis Couperus Genootschap, een bespreking die 22 februari 2020 op deze website verscheen (zie: Couperus en Nietzsche). Ik schreef dit artikel naar aanleiding van de biografie over Louis Couperus uit handen van Rémon van Gemeren uit 2016 (Uitg. Prometheus). Een lees tip, nu aan het begin van een jaar vol onzekerheden, aangezien dezelfde Couperus, die her en der duidelijk Nietzsche in zijn werken heeft verweven, troostrijk afsluit met hoopgevende woorden:

Waarachtig, wij dwazen en onzinnigen, wij, die niet weten waarom wij leven, waarom wij geboren werden of sterven, wij kunnen tòch nog – o, al is het maar in de schaduw van een seconde – gelukkig zijn. Wij hebben in ons gekregen iets heel vreemds, nog vreemder dàt vreemde dan ons geheele, onzinnige leven, en dat vreemde is niet anders dan een stille glimlach om alles wat wij doen en zijn, en een zacht glanzende vonk die wij liefde noemen en die liefde kan toe naar een ander, of naar ons zelven, naar de natuur of naar de kunst, die haar weêrbootst, naar een ster of een vrouw, ja zelfs wel eens heel sterk alleen naar een lichtwisseling of een tintenspel, en deze liefde naar wie of wien ook, dat voor ons of in ons schittert en schemert, veroorzaakt – dit is wel het àllervreemdste van ons vreemde zijn en wezen – dat wij somtijds gelukkig zijn! De goden hebben aan het einde medelijden met ons gehad!

Voor alle lezers – en zij die nog gevonden moeten worden – een inspirerend, gelukkig en gezond 2024!

^{Zie verder: Arabesken winter 2023}